Categorie: Werkboek

Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’

Dit is een gastcolumn van Ava

Van vrolijke, zorgzame, sprankelende en onbevangen vrouw naar een bange, machteloze en uitgeputte vrouw.

Vol goede moed dook ik acht jaar geleden (als weldenkend hulpverlener met een zoon van vijf jaar) na mijn scheiding in een nieuwe relatie met een man met twee kinderen. Bij ons in het dorp stond hij niet bekend als makkelijk. Hij had een langdurig financieel conflict met zijn ex-zwager en een vechtscheiding met zijn ex. Maar ik, een graag geziene in het dorp, een gevoelig en zeer inlevend persoon, ik zou dat weleens gaan fixen. Mijn hulpverlenershart kon toch immers alles aan, ik was flexibel en begripvol. Ik nam een berg aan lieve vrienden en familie mee en kwam liefde brengen. Ik sloeg de waarschuwingen (die ik met hem besprak en hij uiteraard stellig ontkrachtte) in de wind. Lees verder “Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’”

De aanval op je integriteit

Wat doen narcisten of mensen met sterk narcistische trekken? Ze ontkennen je beleving. Dat klinkt vaag, en daarom begrijpen maar zo weinig mensen de impact hiervan. Fysieke mishandeling is duidelijk. Iemand schendt je fysieke grenzen, dat mag niet, punt. Narcisten schenden ook grenzen, volop. Soms via een aanval op je lichaam, vaker nog via de aanval op je ziel, je integriteit. Lees verder “De aanval op je integriteit”

Drijfzand

Narcisten en psychopaten blazen de basis van het menselijke verkeer (hoe we omgaan met elkaar) omver. Precies deze dynamiek maakt het voor veel mensen zo moeilijk om deze vorm van mishandeling te begrijpen.

Als mens wil je zekerheid, ieder mens wil dat. ‘Ik groet de ander, de ander groet terug’, en als de ander niet goed terug groet dan raak je uit je evenwicht. Je gaat de redenen na waarom die ander niet terug zou kunnen groeten, en een van die redenen is “Heb ik iets verkeerd gedaan?“ Zo ja, dan kun je het herstellen. Dan zal die ander weer groeten en is alles weer normaal. Lees verder “Drijfzand”

Uit de onzichtbare gevangenis

Regelmatig ontvangen wij reacties van lezers op de boeken van Iris.

Lezers geven de beste indruk van een boek. Daarom hebben we hieronder enkele reacties op een rijtje gezet:

‘In het begin van het boek ‘Herstellen van narcistische mishandeling’ spreekt Iris de woorden: “Leg de verantwoordelijkheid terug waar die altijd hoorde.” Woorden waar ik na een hele tijd nog altijd veel aan heb, op momenten dat oordelen van omstanders me onderuit proberen te halen.

Door het werkboek durfde ik aan mezelf toe te geven dat ik met psychische mishandeling te maken had gehad. In combinatie met de opdrachten, was dit voor mij het begin van het verwerkingsproces. Ook het tweede boek besteld. De boeken van Iris waren voor mij meteen een houvast. Ik voelde de bevestiging dat het niet aan mij lag, maar dat me iets was aangedaan door een ander. Het was een verademing’.

Em

Lees verder “Uit de onzichtbare gevangenis”

Eigenwaarde

Dit is een gastcolumn van Anne

Mijn leven was niet van mij om te leven. Het was bedoeld om in de beschikbaarheid en de projectie van mijn moeder te staan. Ik kon niet bestaan als individu, maar diende in mijn belangrijkste ontwikkelingsjaren als het verlengstuk van mijn moeder. De gevolgen waren groot. Ik leerde niet om eigen keuzes te maken en ik werd niet op een goede manier begeleid richting volwassenheid. Opgroeien in een omgeving, waarbij mijn keuzes altijd afhingen van wat iemand anders van mij verwachtte, heeft intens veel invloed op mijn eigenwaarde gehad. Steeds opnieuw moest ik de situatie analyseren, alert zijn en tot in het subtiele aanvoelen wat de verwachtingen waren. Ik wilde gezien, geliefd, gehoord en gevoeld worden en ik dacht dat daar altijd wat tegenover hoorde te staan. Dus paste ik mij aan en hoopte ik te verdienen wat ik nodig had, door precies te doen wat hoorde. De hele dag speelden vragen door mijn hoofd, zoals: ‘Ben ik ooit goed genoeg, is het ooit goed genoeg, doe ik het nu goed genoeg, heb ik het nu genoeg verdiend?’.
Lees verder “Eigenwaarde”

Reactie op boek: 'Herstellen van narcistische mishandeling'

Dit is een gastcolumn van Sine

In geen enkele therapie ben ik zo veel verder geholpen, en heb ik zoveel begrip voor mezelf gevonden als in dit boek. Ik heb het al aangeraden bij verschillende mensen die ik ken, die eenzelfde problematiek meegemaakt hebben.

Ik heb al jaren de diagnose PTSS door mijn psychiater, maar ik heb nooit begrepen of uitleg gehad wat dat was. Noch hoe ik daarmee kon omgaan. Behalve dat ik last had van ‘post traumatisch stresssyndroom’ en dat dat te maken had met hoe ik door mijn ouders en zeker vooral door mijn moeder behandeld ben en nog behandeld wordt. Dat ik daardoor hyper sensitief geworden was. Lees verder “Reactie op boek: 'Herstellen van narcistische mishandeling'”

Net voor de grens is het tij gekeerd

Dit is een gastcolumn van Gijs

Ongeveer een half jaar geleden heb ik Iris haar boek besteld op advies van mijn psycholoog, nadat ik had aangegeven dat ik sterk het vermoeden kreeg dat ik ruim 20 jaar lang met een narciste samen heb geleefd (waar ik op dat moment ook nog mee in één huis woonde). Voor dit advies zal ik mijn psycholoog eeuwig dankbaar zijn. Alle kwartjes vielen eindelijk op hun plek. Nu begreep ik ineens alles, waar ik daarvoor helemaal niets van begreep! Inmiddels zijn we in een vechtscheidingsprocedure verwikkeld waar ze doelbewust naar toe lijkt te hebben gewerkt en waarbij ze de kinderen op alle fronten inzet voor haar eigen financiële gewin en ze ook bij mij vandaan weet te trekken, wat mij veel verdriet doet. Lees verder “Net voor de grens is het tij gekeerd”

Ontwaken uit het oorlogsgebied

Dit is een gastcolumn van Petty

Oorlog, zo was het altijd; wakende, voelende “wat is de situatie”, niet wetend wat of en wanneer de volgende aanval zal zijn. Jezelf zo diep verbergen zodat jezelf maar met beetjes kan/durft te tonen aan de lieve mensen die het wel goed met je menen, en dan lijkt het nog alsof het verkeerd is omdat iemand je ooit heeft ingefluisterd dat je een “niets” bent. Lees verder “Ontwaken uit het oorlogsgebied”

Zwarte tranen

Dit is een gastcolumn van Agnes.

Ik ben inmiddels 45 jaar en nu kan ik eindelijk zeggen dat alle puzzelstukjes op zijn plaats gevallen zijn. Met nu bedoel ik na het lezen van het werkboek “herstellen van Narcistische mishandeling”. Zelf heb ik een opleiding gevolgd tot psychosociaal therapeut, daar werd een begin gemaakt met het ontrafelen wat ik in mijn leven had meegemaakt en de uitwerking daarvan. Door goede therapie ben ik een heel eind gekomen, Lees verder “Zwarte tranen”

In het juiste perspectief

Dit is een gastcolumn van Enneke

Toen ik uit mijn relatie kwam met een (hoogstwaarschijnlijk) NPS man, had ik veel kenmerken van het zogenaamde ‘narcissistic victim syndrome’. De psycholoog stelde PTSS bij me vast en kenmerken van een afhankelijkheidsstoornis. Een tijd van verwerking volgde, tegelijkertijd met een heftige vechtscheiding.

Onderdeel van het verwerking van een relatie met een narcist, is jezelf informeren over de stoornis. Hoe ben je eigenlijk in deze ‘toestand’ verzeild geraakt. Lees verder “In het juiste perspectief”