‘Om kippenvel van te krijgen!’

Met grote waardering delen we het diepgaande artikel van HP/De Tijd, geschreven door onderzoeksjournalist Marieke Sjerps. Een gesprek met ons gewaardeerde netwerklid en deskundige psycholoog NIP, Gebi Rodenburg, belicht de ingewikkelde aard van emotionele en psychische mishandeling en de sluipende invloed van narcisme.

Lees verder “‘Om kippenvel van te krijgen!’”

Eerste netwerkdag van 2023 groot succes

Aan Stichting het Verdwenen Zelf zijn 30 psychologen, therapeuten en coaches verbonden die ieder individuele begeleiding bieden aan slachtoffers van psychisch geweld.

Het netwerk is een belangrijk onderdeel van onze dienstverlening, naast de boeken van Iris Koops (Boeken van Iris • Het Verdwenen Zelf) en de trainingen (Workshops • Het Verdwenen Zelf) die wij aanbieden.

Drie keer per jaar organiseren we een netwerkbijeenkomst voor deze groep om kennis met elkaar te delen, ervaringen uit te wisselen en in te zoomen op thema’s die onze professionals vaker tegen komen in hun praktijk. Het resultaat is dat iedereen nieuwe inzichten mee terug naar huis neemt die helpen bij begeleiding van cliënten. Lees verder “Eerste netwerkdag van 2023 groot succes”

Narda Weisel versterkt staf Het Verdwenen Zelf

Het team van stichting Het Verdwenen Zelf wordt sinds kort versterkt door Narda Weisel. Sinds eind 2022 is ze bij ons aan de slag als allround ondersteuner.

Narda kende Het Verdwenen Zelf al langer: “Als ervaringsdeskundige heb ik tijdens mijn herstel veel gehad aan de boeken van Iris Koops en aan de artikelen en de info op verdwenenzelf.org en LinkedIn. Had ik deze informatie maar eerder gehad! Het is zo helend om te lezen dat wat je altijd al voelde, maar niemand leek te begrijpen, gewoon klopt. Als onderdeel van het inwerktraject heb ik de afgelopen weken bij een aantal workshops voor slachtoffers mogen assisteren of meedoen. Ik vond het prachtig om de professionaliteit van de ervaringsdeskundige trainers te zien. Wat me enorm raakte is het begrip en de steun die slachtoffers bij elkaar vinden. Het is zo waardevol en nodig om goede informatie voor slachtoffers te verstrekken en om educatie voor professionals toegankelijk te maken.”

We zijn enorm blij met de ondersteuning van Narda. Bij veel van onze werkzaamheden, denk aan de organisatie van de trainingen en netwerkdagen voor aangesloten professionals, komen namelijk legio administratieve handelingen kijken. Narda’s gedrevenheid, accuratesse en planmatige inzicht is daarmee een waardevolle toevoeging aan onze staf.

Gebi Rodenburg nieuw toegevoegd aan staf Het Verdwenen Zelf

‘Het onzichtbare zichtbaar maken.’

De inzichten die psychologe Gebi Rodenburg kreeg toen ze de boeken van Iris Koops las en in aanraking kwam met Stichting het Verdwenen Zelf openden haar ogen. ‘Als ervaringsdeskundig hulpverlener had ik talloze cliënten in mijn praktijk en ondanks mijn ‘gedegen’ opleiding en vervolgopleiding aangevuld met jarenlange ervaring met cliënten die slachtoffer waren geworden van psychisch geweld zág ik het niet. De woorden uit de boeken van Iris gaven niet alleen betekenis aan mijn eigen ervaringen, maar vooral ook aan die van talloze cliënten. Het maakt zichtbaar wat aan de buitenkant onzichtbaar lijkt. Dat is zo helpend voor professionals die voelen dat er iets niet pluis is maar hier de vinger niet op kunnen leggen. Sinds ik ben gaan werken met de kennis en materie uit de boeken merk ik dat de ene na de andere client stilvalt. Waar alles wat ik eerder teruggaf niet echt aan leek te komen, blijken de nieuwe inzichten altijd raak. Puzzelstukken vallen op hun plek. Dat is noodzakelijk om aan werkelijke heling en verwerking toe te kunnen komen.’

Sinds haar kennismaking met het Verdwenen Zelf, vijf jaar geleden, is Gebi aan onze organisatie verbonden. Eerst als psycholoog en traumatherapeut als onderdeel van ons netwerk van professionals en sinds dit najaar ook als onderdeel van de staf. Gebi houdt zich een aantal uur per week bezig met netwerken en verbinden. Lees verder “Gebi Rodenburg nieuw toegevoegd aan staf Het Verdwenen Zelf”

De roze olifant

Dit is een gastblog van maatschappelijk werker Geike

Een paar jaar geleden leerde ik het Verdwenen Zelf kennen toen ik mij wilde verdiepen in wat emotioneel, psychisch en ook financieel geweld met mensen doet. Ik had al een tijdje een hele fijne relatie met een bijzondere vrouw en moeder van drie kinderen. Als alleenstaande, werkende moeder was het voor haar vaak puzzelen in het leven. Kinderen op tijd op school en bij hun buitenschoolse activiteiten krijgen, speelafspraakjes en opvang regelen bij ziekte van kinderen of juffen.

Tot zover niets bijzonders zou je zeggen. Naarmate ik haar beter leerde kennen en meer in haar leven kwam, leerde ik ook een andere kant kennen. Met de vader van de kinderen kon ze op geen enkele manier tot afspraken komen. Of, beter gezegd, tot de naleving daarvan. In alles leek alleen maar strijd te kunnen bestaan. Ik had er inmiddels in mijn leven en in mijn dagelijkse praktijk al veel voorbij zien komen. Een ‘vechtscheiding’. Zo noemen we dat als professionals. Lees verder “De roze olifant”

‘Lief zijn, niet klagen en doorzetten’

Dit is een gastcolumn van Aurora

Jarenlang waren ze mijn trouwste metgezel en kon ik gedachteloos op hen terugvallen. Ik heb het over de drie overtuigingen waarop ik mijn leven had gebouwd: Niet klagen. Lief zijn. Doorzetten.  Met die mooie, stevige pijlers kom ik overal, zo dacht ik. In de praktijk brachten ze me juist nergens heen. Of, om preciezer te zijn, ze brachten me steeds weer terug naar de plek waar ik vandaan kwam. Omdat ik mijn interne wegwijzers letterlijk blind vertrouwde, vergat ik om goed en echt te kijken naar de wereld om mij heen.

Niet klagen was een doel op zich geworden. Maar als je nergens over klaagt, dan vind je dus eigenlijk alles goed. Lief zijn was bovenal lief zijn voor anderen en (al) hun behoeften vervullen. Doorzetten betekende nooit opgeven, maar ook: niet weten wanneer het tijd is om te stoppen.

Als iets niet lukte in mijn leven, of als ik ergens verdrietig over was, dan ging ik met mijn notitieblok aan tafel zitten. Ik schreef  alle mogelijke oorzaken op en vervolgens noteerde ik alle mogelijkheden die ik kon verzinnen om tot verbetering te komen. Ik inventariseerde, analyseerde, wikte en woog zo eerlijk mogelijk, met alles wat ik in me had. Daarna schreef ik altijd een goed doordacht plan van aanpak en daar ging ik mee aan de slag. Vol goede moed ging ik dan weer op volle kracht vooruit, op weg naar een betere versie van mezelf. Een betere partner, een betere moeder. Ik zag niet in hoe eenzaam mijn werkwijze was en hoe kinderlijk soms nog mijn denkbeelden. Lees verder “‘Lief zijn, niet klagen en doorzetten’”

Ik ben weer tot leven gewekt

Dit is een gastcolumn van Vroefje

Geen verhaal over het verleden, maar over het heden. Over herstel, en dat dat mogelijk is. Dat las ik hier vaak genoeg. Alleen vroeg ik me altijd vertwijfeld af; ‘Ja maar, hoe dan?’

Ik zal niet de enige zijn die, na het ontdekken van die gruwelijke waarheid, in een groot, diep gat viel. Een gat waar de angst regeert en waar het zo zwart en uitzichtloos is dat de dood eigenlijk nog de enige oplossing lijkt. Een gat met gladde wanden, zonder steunpunten om eruit te klimmen. Lees verder “Ik ben weer tot leven gewekt”

Het slechtste idee in het regeerakkoord: een eigen bijdrage jeugdzorg

“Zolang veel ouders onterecht of noodgedwongen in deze sector verzeild zijn geraakt, is het oneerlijk om alle ouders financieel aan te pakken. Het drukt ouders dieper in de zorgen en daarmee ook hun kinderen. Het zal juist tot meer inzet van jeugdzorg leiden, niet minder.”

Dat zegt Tako over het plan van de nieuwe regering om een eigen bijdrage jeugdzorg in te voeren in een opinieartikel dat vandaag in de Joop is verschenen. Door hier aandacht voor te vragen hopen wij dat dit slechte idee niet ten uitvoer komt. Lees verder “Het slechtste idee in het regeerakkoord: een eigen bijdrage jeugdzorg”

Waarom psychisch geweld strafbaar moet zijn

“Soms vragen politieagenten zich richting slachtoffers hardop af of aangifte doen wel zinvol is. Advocaten zeggen in civiele zaken vaak niet tegen een rechter dat een slachtoffer mishandeld is, omdat de melding niet altijd geloofd wordt. Rechters doen bij complexe scheidingen signalen van psychisch geweld vaak af als ‘onverwerkte emoties’ van ouders.”

Dat schrijft Tako in een column die vandaag verscheen in Proces, een vakblad voor professionals op het gebied van criminologie en strafrecht. Met deze column bereiken we duizenden professionals werkzaam in het strafrecht zoals rechters, advocaten en politieagenten. Lees verder “Waarom psychisch geweld strafbaar moet zijn”

‘Ik liep al snel op eieren’

“Ze ogen vriendelijk en charmant, maar als een spin kapselen ze het slachtoffer in hun web. De dwingende controle wordt sluipenderwijs opgevoerd, en overkomt zowel mannen als vrouwen.” Dit vertel ik in een vandaag verschenen artikel op de website van Human. Mooi dat ik een bijdrage kon leveren aan dit stuk en ook de noodzaak van strafbaarstelling aankaart.

Erg bijzonder dat redacteur Sasha die dit stuk schreef en mij uitgebreid interviewde, zelf in haar stuk op persoonlijke wijze haar ervaring met psychisch geweld deelt. Haar ex voerde de controle en dwang ver op. Sasha: “Waar ik eerst rozenblaadjes onder mijn voeten voelde, liep ik nu op eieren.” Lees verder “‘Ik liep al snel op eieren’”