De afgelopen maanden heb ik met veel plezier en inzet binnen het Verdwenen Zelf gewerkt, om nu even een korte pauze te nemen. Ik ga vandaag op vakantie. Mocht je mij graag een mail willen sturen, is dat prima. Het antwoord komt in week 25, na 16 juni. Dan ga ik bruinverbrand en opgeladen weer aan het werk.
Vakantie Susan Veenstra 3-16 juni 2015
Mails met inhoudelijke vragen worden pas na 16 juni beantwoord. Mails met praktische vragen over boekbestellingen, workshopdeelname etc. worden wel gewoon beantwoord door Mark Lindeberg.
Nu ik letterlijk en figuurlijk afstand ga nemen is het tijd voor een terugblik. Naast het behandelen van inhoudelijke vragen werk ik ook als coach voor slachtoffers van narcistische mishandeling. Hoe, waar en wat? Zoals bij elk begin heb ik gezocht en uitgevonden hoe ik mijn praktijk op wilde zetten. Hier heb ik me de afgelopen negen maanden mee bezig gehouden. Op eigen kracht. Met eigen ideeën en inzet. Ik raakte enthousiast over alles wat ik tegen kwam. Hoe moest ik mijzelf en mijn praktijk noemen? Hoe zou ik mijn praktijkruimte indelen? Hoe zou ik mijzelf profileren? Wanneer zet ik koffie of juist thee? (zonder een uur weg te blijven) en hoe zorg ik ervoor dat mijn buren niet allemaal langskomen op het moment dat ik gesprekken heb? Hele praktische vragen. Bepaalde praktisch zaken waren lastig, bijvoorbeeld mijn naambordje. Het is er nog steeds niet.
Het werk begon allemaal op 8 oktober, toen leerde ik Iris Koops kennen. Door ontmoetingen met haar werden mijn enthousiasme en werklust aangewakkerd. Ik was klaar om aan de slag te gaan. Bij het verdwenen zelf ging een nieuwe herkenbare wereld voor me open. Ik ben uitgebreid door Iris ingewerkt en ben steeds meer lopende en inhoudelijke zaken gaan doen, o.a het beantwoorden van de contactmails. Iris sleepte o.a. stapels boeken over narctische mishandeling, trauma en aanverwante onderwerpen mijn kant op en het inlezen begon. Ik kreeg veel ideeën over nog meer boeken en leeswerk, trainingen en symposia. Mijn leeslust was mijn leven. Even inlezen werden dagen, weken, maanden met mijn neus in de boeken. Ik leefde helemaal op.
In november kwam mijn eerste klant. Dat klopte. Het was goed. Ze was meer dan welkom. En zo begon ik. Steeds meer mannen en vrouwen nemen contact met me op en komen langs. Mensen die de moed hebben om te werken aan zichzelf, om deze belangrijke stap te zetten. Snel regel ik thee/koffie in mijn keuken. Dan begint het proces.
Het verhaal bestaat. Het luisteren en aanwezig zijn begonnen. Erkenning is in aantocht. De verhalen die ik hoor zijn mooi, pijnlijk en ontroerend. Ik verbaas me nergens over. Alle onderwerpen zijn bespreekbaar. Er komen mensen die veel last hebben van enorme moeheid, angsten en eenzaamheid. Sommige lijden fysiek, of zijn psychisch zo mishandeld, dat er wanhoop dreigt. Er komen mensen die bijna stikken in hun verdriet. Hun verhaal dat nog nooit verteld is. Een verhaal dat gehoord wil worden. Ze zijn welkom. Ik luister en voel mee. Zo verzachten we de scherpe randen.
Ik ben ervaren in antwoorden waar je gelijk wat mee kunt. Daarom noem ik wat ik doe: “praktische ondersteuning”. Aan alle moeilijke jaren van mijn leven waar ik mij doorheen geworsteld heb, heb ik wat moois overgehouden. Het heeft me rijk gemaakt aan ervaring en kennis. Die zet ik nu in.
Vraag: ‘Hoe houd ik een lastige ex op afstand?’ We oefenen met antwoorden. Soms hebben we veel plezier in het verzinnen van passende antwoorden.
Vraag: ‘Hoe zorg ik voor mezelf, ik wil alleen maar slapen.’ We verzinnen dingen die bij jou passen, waar jouw voorkeur ligt en die per direct je energie terughalen. Hoe fijn is het om eens uitgebreid te douchen. Of om heel langzaam een keukenkastje schoon te maken.
Tevens worden er zwaardere zaken aan het licht gebracht. Door de maanden heen leer ik de complexiteit van de onderwerpen kennen. Ook de lange nasleep die beschadigde relaties kunnen hebben. Puzzels worden opnieuw gelegd. Patronen worden zichtbaar en inzichten groeien. Levensplezier krijgt weer eens kans. Nieuwe relaties ontstaan. Er gebeuren heftige dingen in mijn kamer en ook wonderschone momenten. Ik voel mij bevoorrecht dat ik dit kan doen. Ik geniet van mijn werk en ontwikkel mij verder door mensen te ontvangen, verder te lezen en cursussen te volgen. Ook worden mijn inzichten in narctische mishandeling verdiept door het behandelen van de mails die via het contactformulier komen. Nu is het even tijd voor een pauze.
Susan
noot: Susan maakt deel uit van het netwerk van coaches en therapeuten van Het verdwenen zelf. Vraag voor meer informatie de coachingsinformatie aan.
Hoi Susan,
Ik schreef je naam in het begin – per ongeluk, of eigenlijk omdat ik niet genoeg aandacht besteedde aan je naam – met een z. Ja…. dat is niet zo leuk hè? Excuus nog..
Maar dat valt voor mijn gevoel ergens ver weg ook een beetje in dezelfde categorie als het wel of niet koffie of thee zetten en of je dat moet doen, want hoe lang duurt dat, hoe lang blijf je weg, kan dat wel…… heerlijk menselijk en heel onschuldig allemaal!
Komisch vond ik dat!
Ik heb je nooit ontmoet en ik ken je niet. Toch wens je een hele fijne vakantie en natuurlijk tot dusver héél hartelijk dank voor je werk, tijd en inzet!
Hartelijke groet,
M.